Osteomalacja - rozmiękanie kości

Osteomalacja, inaczej rozmiękanie kości, jest chorobą metaboliczną kości, która charakteryzuje się demineralizacją tkanki kostnej. To powoduje, że tkanki kostne nie są zbyt wytrzymałe i w związku z tym ulegają łatwo wygięciu lub złamaniu. Osteomalacja jest chorobą osób dorosłych, a jej odpowiednikiem u dzieci jest krzywica.

 

Objawy

Choroba ta może przebiegać w sposób bezobjawowy, a jeżeli pojawią się objawy, to będą one zależały od okresu choroby. Najczęstsze jej symptomy to:

• bóle kostne oraz osłabienie mięśni;
• wrażliwość kości na ucisk;
• złamania;
• trudności ze wstawaniem z pozycji siedzącej, ponieważ osłabieniu ulegają mięśnie proksymalne kończyn dolnych;
• trudności w poruszaniu się i chory będzie miał tzw. kaczkowaty chód;
• zniekształcenia kości.

 

Przyczyny

Najważniejszą i najczęstszą przyczyną osteomalacji jest niedobór witaminy D oraz niewrażliwość tkanek na działanie tej witaminy. Do pozostałych przyczyn zalicza się niedobór fosforanów nieorganicznych w płynach pozakomórkowych, a także niedobór wapnia, wrodzony niedobór fosfatazy zasadowej oraz czynniki toksyczne, np. zatrucie glinem.

 

Diagnostyka

Diagnoza choroby opiera się na wywiadzie z pacjentem, występujących charakterystycznych objawach, a także na wynikach badań laboratoryjnych i obrazowych. Lekarz może też zlecić badanie densytometryczne kości, a jest to badanie gęstości mineralnej kości.

 

Leczenie

Podstawową metodą leczenia jest suplementacja witaminy D, a czasami konieczne jest również podawanie fosforanów i wapnia. Jeśli leczenie witaminą D jest nieskuteczne, podaje się aktywne metabolity tej witaminy:

• przy chorobach wątroby – kalcyfediol,
• przy chorobach nerek – alfakalcydol.

 

Profilaktyka i badania

Przyczyną osteomalacji jest niedobór witaminy D, a więc należy zadbać o jej odpowiednie stężenie w organizmie. Dawka dobierana jest indywidualnie do każdego pacjenta. Można również korzystać z ekspozycji na promienie słoneczne, które dostarczają naturalną witaminę D. U niektórych osób ważne znaczenie ma również wapń i fosfor, a można je dostarczać do organizmu dzięki diecie bogatej w mleko i jego przetwory oraz orzechy i migdały.

 

Bibliografia

Encyklopedia Zdrowia, t. I, pod red. Witolda S. Gomułki i Wojciecha Rewerskiego, wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2001, s. 837 – 838.
Vademecum Medycyny Wewnętrznej, red. nauk. Jan Duława, wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2015, s. 663 – 665.

Przyznane oceny
0.0

0 wszystkich ocen
Zaloguj
Województwa
Miasta
Specjalizacje
Województwa
Miasta
Specjalizacje

Przedstawiono 1-1 z 1 znalezionych

Najnowsze aktualności ze świata medycyny