Mononukleoza zakaźna, znana również jako "choroba pocałunku", to dolegliwość, która może dotknąć zarówno młodzież, jak i dorosłych. Chociaż objawy często ustępują po kilku miesiącach, wirus pozostaje uśpiony w organizmie przez całe życie. W tym artykule przyjrzymy się bliżej tej chorobie - jej objawom, przyczynom, metodzie diagnozowania oraz skutecznym formom leczenia.
Czym jest Mononukleoza zakaźna?
Mononukleoza zakaźna to schorzenie charakteryzujące się powiększeniem węzłów chłonnych, gorączką, bólem gardła i ogromnym zmęczeniem. Często przenosi się poprzez kontakt z zakażoną śliną. Objawy mogą pojawić się po 4-6 tygodniach i zazwyczaj nie utrzymują się dłużej niż 4 miesiące. Przenoszenie wirusa jest nieuniknione, ponieważ nawet osoby bezobjawowe mogą przenosić go w ślinie.
Co powoduje Mononukleozę zakaźną?
Mononukleoza zakaźna jest spowodowana wirusem Epsteina-Barr (EBV). Jednak istnieje również łagodniejsza odmiana tej choroby, wywoływana przez wirusa cytomegalii (CMV), również należącego do rodziny wirusów herpes. W Stanach Zjednoczonych większość dorosłych między 35 a 40 rokiem życia miała kontakt z wirusem Epsteina-Barr. Dzieci zwykle przechodzą zakażenie bezobjawowo, natomiast u nastolatków i młodych dorosłych, którzy są w kontakcie z wirusem, może rozwinąć się choroba bardzo podobna do mononukleozy zakaźnej.
Objawy Mononukleozy zakaźnej:
Typowe objawy mononukleozy utrzymują się zazwyczaj od 1 do 2 miesięcy. Wśród nich wymienić można:
- Gorączka
- Powiększenie węzłów chłonnych w szyi, pachwinach i pachach
- Ekstremalne zmęczenie
- Ból gardła
- Powiększona śledziona
- Bóle głowy i ciała
Zmiany w wątrobie, takie jak łagodne uszkodzenie mogące spowodować tymczasową żółtaczkę.
Po przebyciu mononukleozy wirus pozostaje uśpiony w organizmie, a ryzyko ponownego zachorowania jest niewielkie.
Jak diagnozować Mononukleozę zakaźną?
Rozpoznanie mononukleozy opiera się głównie na zgłaszanych objawach. Potwierdzeniem może być wykonanie konkretnych badań krwi, takich jak:
- Liczba komórek białych, która chociaż nie jest diagnozą, obecność określonych typów komórek białych (limfocytów) może potwierdzić podejrzenie mononukleozy.
- Test na obecność przeciwciał heterofilnych lub test Monospot, który, jeśli jest pozytywny, wskazuje na mononukleozę zakaźną.
Jak leczyć Mononukleozę zakaźną?
Leczenie mononukleozy zależy od wielu czynników, takich jak wiek pacjenta, ogólny stan zdrowia, nasilenie objawów oraz preferencje pacjenta. Zazwyczaj obejmuje ono:
- Odpoczynek (aby umożliwić systemowi immunologicznemu zwalczanie wirusa)
- Spożywanie dużej ilości płynów
- Stosowanie leków dostępnych bez recepty w celu złagodzenia dolegliwości i obniżenia gorączki
- Przyjmowanie kortykosteroidów, jeśli konieczne, w celu zmniejszenia obrzęku gardła i migdałków.
Powikłania Mononukleozy zakaźnej
Chociaż powikłania są rzadkie, mogą obejmować:
- Pęknięcie śledziony
- Zapalenie nerek
- Hemolityczna anemia
- Problemy z układem nerwowym, takie jak zapalenie mózgu, opon mózgowych i inne schorzenia
- Zapalenie mięśnia sercowego
- Problemy z rytmem serca
- Zablokowanie górnych dróg oddechowych.
Czy można zapobiec Mononukleozy zakaźnej?
Unikanie całowania lub dzielenia się naczyniami, sztućcami czy innymi osobistymi przedmiotami z zakażoną osobą może pomóc w ograniczeniu ryzyka zakażenia.
Kiedy skonsultować się z lekarzem?
Jeśli objawy się nasilą lub pojawią się nowe, ważne jest poinformowanie o tym swojego lekarza.
Podsumowanie
Mononukleoza zakaźna to choroba, która może dotknąć każdego z nas. Rozpoznanie i leczenie są kluczowe dla skrócenia czasu choroby i zapobieżenia powikłaniom. W przypadku wystąpienia objawów, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem, który zleci odpowiednie badania i zaleci właściwe leczenie.
źródło: hopkinsmedicine.org
zdjęcie: unsplash.com
Więcej komentarzy...