Do niedawno przeprowadzonego badania rekrutowano uczestników, którzy wygrali walkę z rakiem. Naukowcy odkryli, że ci, którzy mieli najniższy poziom aktywności fizycznej i najwięcej czasu spędzali siedząc, byli najbardziej narażeni na zgon. Globalnie rośnie liczba osób, które pokonały raka. W miarę poprawy leczenia i zwiększonej profilaktyki, naukowcy szacują, że do 2030 r. w Stanach Zjednoczonych będzie 22,1 miliona osób, które pokonają raka. Odzwierciedla to jednak również większą potrzebę zrozumienia, co wpływa na wskaźniki przeżycia osób, które chorowały i wyzdrowiały. Jednym z czynników, który może być ważny, jest aktywność fizyczna. Naukowcy wiedzą, że zmniejsza ona ryzyko różnych chorób przewlekłych. Istnieją również dowody na to, że bycie aktywnym fizycznie wiąże się z niższym ryzykiem śmiertelności u osób z ciężką postacią raka. Długotrwałe siedzenie wiąże się z kolei z chorobami układu krążenia, cukrzycą i rakiem.
Mając to na uwadze, naukowcy chcieli zbadać związek między czasem siedzenia, poziomem aktywności fizycznej i ryzykiem śmiertelności u osób, które wyleczyły się z raka. Chao Cao, współautor badania i doktorant w Programie Nauk o Ruchu Washington University School of Medicine wyjaśnia: „Chociaż wytyczne dotyczące aktywności fizycznej mówią, że aktywność i ćwiczenia mogą przynieść korzyści wszystkim ludziom, dowody na korzyści zdrowotne wynikające z aktywności fizycznej wśród pacjentów z rakiem są nadal ograniczone. Ponadto długie siedzenie, stało się bardzo rozpowszechnione w ciągu ostatnich dwóch dekad i napędza je dodatkowo pandemia COVID-19. Nie wiedzieliśmy jednak, jak siedzący tryb życia wpływa na przeżycie po nowotworze”. Aby rozwiązać ten problem, naukowcy wykorzystali dane z National Health and Nutrition Examination Survey, które obejmowały lata 2007–2014. Naukowcy zidentyfikowali reprezentatywną próbę 1535 osób, które pokonały raka i były w wieku powyżej 40 lat. Informacje na temat choroby zostały określone podczas wstępnego wywiadu z każdym uczestnikiem, podczas którego ankietowani zgłaszali również swój poziom aktywności fizycznej.
Dłuższe siedzenie zwiększa ryzyko
Naukowcy odkryli, że ponad połowa uczestników nie wykonywała żadnej aktywności fizycznej w wolnym czasie, a dwie trzecie zwykle siedziało dłużej niż 6 godzin dziennie. Jedna trzecia uczestników nie wykonywała żadnej aktywności fizycznej w czasie wolnym, i także siedziała dłużej niż 6 godzin dziennie. Naukowcy odkryli związek między wydłużonym czasem siedzenia, a zwiększonym ryzykiem zgonu z powodu raka. Jednak odkryli również, że to powiązanie nie dotyczyło osób, które były „wystarczająco” aktywne, czyli tych, które przeznaczały co najmniej 150 minut na aktywność fizyczną w czasie wolnym tygodniowo. Uczestnicy, którzy byli niewystarczająco aktywni lub nieaktywni i którzy zazwyczaj siedzieli przez ponad 8 godzin dziennie, mieli pięciokrotny wzrost ryzyka zgonu z powodu raka. Dr Alpa Patel, starsza wiceprezes ds. nauki o populacji w American Cancer Society powiedziała: „To badanie jest ważne, ponieważ potwierdza, że brak aktywności fizycznej naraża osoby, które przeżyły raka, na większe ryzyko zgonu. To pierwsze wspólne pokazanie, że zbyt dużo siedzenia naraża osoby, które przeżyły raka, na większe ryzyko umierania”. „Około jedna trzecia osób, które przeżyły raka w tym badaniu, była zarówno nieaktywna fizycznie, jak i spędzała ponad 6 godzin dziennie siedząc. Ten styl życia wiązał się z ponad czterokrotnie wyższym ryzykiem zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, a konkretnie z powodu raka, w porównaniu z osobami, które osiągnęły zalecaną ilość aktywności i siedziały mniej niż 6 godzin dziennie. Te odkrycia podkreślają znaczenie bycia aktywnym fizycznie i konieczność ograniczenia siedzenia w celu poprawy wyników zdrowotnych”.
Według Cao, aktywność fizyczna w czasie wolnym może pomóc rozwiązać niektóre problemy związane z długotrwałym siedzeniem. Cao powiedział: „Unikanie długiego siedzenia jest niezbędne dla większości osób, które przeżyły raka. Pojawiające się dowody wskazują, że przerwanie długotrwałego siedzenia może przynieść korzyści zdrowotne”. Dr Patel zauważyła: „Wiele z tego, co ludzie mogą zrobić po zdiagnozowaniu raka, jest podobne do tego, co mogą zrobić, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania. Obejmuje to niepalenie, utrzymywanie zdrowej masy ciała, aktywność fizyczną, ograniczanie czasu spędzanego na siedzeniu, jak ma to miejsce podczas np. oglądania telewizji, spożywanie diety bogatej w owoce i warzywa oraz unikanie alkoholu”.
Dalsze badania
Cao powiedział, że zespół będzie rozwijać swoje badania w nadziei, że większa świadomość może zwiększyć poziom aktywności fizycznej i skrócić czas spędzany na siedzeniu. „Będziemy prowadzić badania kliniczne w celu zrozumienia mechanizmów biologicznych działających na powiązania między brakiem aktywności, a możliwością wyleczenia raka i opracować oparte na teorii działania, które można włączyć do opieki nad chorymi na raka w celu zwiększenia aktywności fizycznej”.
Dr Fredericson zauważył, że szereg dodatkowych czynników może pomóc w rozwoju badań. „Randomizowane, kontrolowane badania wpływu aktywności fizycznej i czynników żywieniowych na odporność, stan zapalny, regulację genów, zaburzenia rytmu dobowego i mikrobiomu jelitowego będą miały kluczowe znaczenie dla postępu w tej dziedzinie”.
Bibliografia:
Źródło grafiki: unsplash.com
Więcej komentarzy...