Wraz ze zmianą klimatu, która powoduje wzrost temperatur na całym świecie, ekstremalne upały stają się coraz większym zagrożeniem dla zdrowia. Ludzkie ciało jest przygotowane na różne anomalie, ale nie jest w stanie dobrze znieść ekstremalnie wysokich i niskich temperatur. Jaka jest najwyższa temperatura, jaką może wytrzymać człowiek? Odpowiedź jest prosta – to temperatura „mokrego termometru” wynosząca 95 stopni Fahrenheita (35 stopni Celsjusza), według badań opublikowanych w 2020 r. w czasopiśmie Science Advances.
Temperatura „mokrego termometru” nie jest taka sama jak aktualna temperatura powietrza, którą można zobaczyć w lokalnej prognozie pogody lub aplikacji pogodowej. Temperatura ta jest mierzona przy pomocy termometru przykrytego ściereczką nasączoną wodą i uwzględnia zarówno ciepło, jak i wilgotność. Ten ostatni parametr jest ważny, ponieważ przy większej ilości wody w powietrzu pot trudniej paruje z ciała i trudniej jest schłodzić cały organizm. „Jeśli wilgotność jest niska, ale temperatura jest wysoka, lub odwrotnie, temperatura mokrego termometru prawdopodobnie nie zbliży się do punktu krytycznego” - powiedział Colin Raymond, doktor habilitowany w NASA Jet Propulsion Laboratory, który bada ekstremalne temperatury. Ale gdy zarówno wilgotność, jak i temperatura są bardzo wysokie, to temperatura „mokrego termometru” może zbliżać się do niebezpiecznego poziomu. Na przykład, gdy temperatura powietrza wynosi 115 F (46,1 C), a wilgotność względna wynosi 30%, temperatura mokrego termometru wynosi tylko około 87 F (30,5 C). Ale gdy temperatura powietrza wynosi 102 F (38,9 C), a wilgotność względna 77%, temperatura mokrego termometru wynosi około 95 F (35 C). Powodem, dla którego ludzie nie mogą przetrwać w wysokich temperaturach i wilgotności, jest fakt, że na pewnym etapie nie mogą już odpowiednio regulować swojej temperatury wewnętrznej. „Jeśli temperatura mokrego termometru wzrośnie powyżej temperatury ludzkiego ciała, nadal możesz się pocić, ale nie będziesz w stanie schłodzić swojego ciała do temperatury, w której może sprawnie działać cała fizjologia” – powiedział dr Raymond.
Niebezpieczna hipotermia
Ciało staje się hipertermiczne powyżej 104 stopni F (40 stopni C). Według National Institutes of Health może to prowadzić do takich objawów jak: szybki puls, zmiany stanu psychicznego, paradoksalny brak pocenia się, omdlenia i śpiączka. Temperatura mokrego termometru o wartości 95 stopni F nie spowoduje jednak natychmiastowej śmierci. Raymond powiedział, że: „Prawdopodobnie potrzeba około 3. godzin, aby upał stał się nie do przeżycia”. Powiedział też, że nie ma możliwości ustalenia dokładnej ilości czasu, ale do tej pory próbowano oszacować go, zanurzając ludzi w zbiornikach z gorącą wodą i usuwając ich, gdy temperatura ciała testerów zaczęła rosnąć w niekontrolowany sposób.
Nie ma również sposobu, aby potwierdzić, że 95 stopni F to dokładna temperatura mokrego termometru, która jest nie do przeżycia; Raymond oszacował, że prawdziwa liczba mieści się w zakresie od 93,2 F do 97,7 F (34 stopni C do 36,5 stopni C). Chociaż nikt nie może żyć w temperaturze mokrego termometru wyższej niż około 95 F, niższe temperatury mogą być również śmiertelne. Ćwiczenia i narażenie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych ułatwiają przegrzanie. Starsi ludzie, osoby z pewnymi schorzeniami, takimi jak np. otyłość, ludzie, którzy biorą leki przeciwpsychotyczne, nie mogą również regulować swojej temperatury w naturalny sposób, więc upał jest w ich przypadku bardziej niebezpieczny. Dlatego ludzie czasami umierają w cieple, które nie osiągnęło ekstremalnej wartości. Na szczęście klimatyzacja i cień mogą uratować przed nieznośnym upałem. Ale oczywiście nie wszyscy mają do nich dostęp. Nnawet w miejscach, w których wiele osób ma klimatyzację, sieć elektryczna może być zawodna. Według badań Science Advances, niewiele miejsc osiągnęło temperaturę mokrego termometru wynoszącą 95 F w historii. Od końca lat 80. i 90. najbardziej gorącymi punktami są dolina rzeki Indus w środkowym i północnym Pakistanie oraz południowy brzeg Zatoki Perskiej. „Są miejsca, które już zaczynają doświadczać tych ekstremum przez godzinę lub dwie” – powiedział Raymond. „A wraz z globalnym ociepleniem będzie to coraz częstsze”. Dodał, że miejsca, które są zagrożone tymi temperaturami w ciągu najbliższych od 30. do 50. lat, to np. północno-zachodni Meksyk, północne Indie, południowo-wschodnia Azja i Afryka Zachodnia. „Niestety, biorąc pod uwagę zmiany klimatyczne, które są już rozpoczęte, świat nadal będzie się ocieplać, nawet jeśli przestalibyśmy już dziś emitować gazy cieplarniane” – powiedział Raymond. „Myślę, że jest nieuniknione, że te miejsca, o których wspomniałem, będą zmagać się z tym problemem w najbliższej przyszłości i mam nadzieję, że więcej miejsc nie zostanie dodanych do tej listy”.
Bibliografia:
Źródło zdjęcia: pixabay.com
Więcej komentarzy...