Około 6,2 miliona dorosłych w Stanach Zjednoczonych cierpi na niewydolność serca. Na całym świecie choroba dotyka około 23 milionów ludzi. Niewydolność serca występuje, gdy serce nie może skutecznie pompować krwi do innych części ciała powodując objawy takie jak: duszność, trudności w oddychaniu, osłabienie i zmęczenie oraz przyrost masy ciała i obrzęk nóg, kostek, stóp lub żołądka. Może prowadzić do zastoinowej niewydolności serca z powodu gromadzenia się płynów w płucach, wątrobie i kończynach dolnych. Podstawowe przyczyny niewydolności serca obejmują chorobę wieńcową, wysokie ciśnienie krwi, otyłość, choroby zastawek serca i cukrzycę. Z biegiem czasu choroby te mogą skutkować niekorzystnymi zmianami w morfologii i funkcji serca, czyli próbą zrekompensowania przez serce dodatkowego obciążenia poprzez powiększanie się, tworzenie grubszych ścian i częstsze pompowanie. Wśród osób z niewydolnością serca około 50% ma niewydolność serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową (HFrEF). Obniżona frakcja wyrzutowa występuje, gdy lewa komora serca nie jest w stanie skutecznie pompować krwi, zmniejszając jej ilość, która opuszcza komorę. Możliwości leczenia niewydolności serca obejmują przyjmowanie leków na receptę, zmniejszenie ilości sodu w diecie, spożywanie mniejszej ilości płynów i dokonywanie wszelkich niezbędnych zmian w stylu życia, takich jak osiągnięcie prawidłowej wagi, rzucenie palenia i przestrzeganie diety zdrowej dla serca.
Nowe badanie ujawnia obiecujące wyniki
Mając ograniczone dostępne opcje leczenia niewydolności serca, naukowcy z Icahn School of Medicine w Mount Sinai rozpoczęli badanie kliniczne o nazwie EMPATROPISM w celu zbadania zastosowania empagliflozyny (leku na cukrzycę), w leczeniu HFrEF u osób bez cukrzycy. Naukowcy zaprezentowali wyniki 13 listopada na sesjach naukowych American Heart Association (AHA) Scientific Sessions 2020, a wstępne wnioski ukazały się w Journal of the American College of Cardiology. W uogólnionym badaniu z kontrolowanym podaniem placebo, naukowcy podzielili 84 uczestników, w wieku 18–85 lat, na dwie grupy. Jedna grupa otrzymywała 10 miligramów empagliflozyny dziennie, a druga placebo. Na początku badania wszyscy uczestnicy przeszli podstawowe badania, które obejmowały rezonans magnetyczny serca, test 6-minutowego marszu i wysiłkowy test krążeniowo-oddechowy w celu określenia poziomu tlenu. Wypełnili również ankiety dotyczące jakości ich życia. Po 6. miesiącach przyjmowania placebo lub empagliflozyny uczestnicy ponownie wykonali te same testy. Naukowcy odkryli, że około 80% osób, które otrzymały lek, wykazało znaczną poprawę stanu, z 16,6% poprawą frakcji wyrzutowej lewej komory. Badani doświadczyli również zmniejszenia wielkości i grubości serca oraz ograniczenia zatorów, co wskazuje, że ich niewydolność serca stała się mniej uciążliwa. Co ciekawe, badacze zauważają, że w tej grupie uczestników parametry serca praktycznie wróciły do normy. Ponadto osoby, które otrzymały empagliflozynę, nie doświadczyły żadnych poważnych skutków ubocznych i zauważyły większą wydolność podczas ćwiczeń, co nastąpiło stosunkowo szybko po rozpoczęciu leczenia. Chociaż empagliflozyna jest lekiem przeciwcukrzycowym, badacze nie zauważyli u badanych żadnych niepożądanych skutków ubocznych związanych z poziomem cukru we krwi, takich jak hipoglikemia. I odwrotnie, uczestnicy badania, którzy przyjmowali placebo, nie wykazali poprawy. Ich stan pozostał taki sam lub pogorszył się, z dalszym zmniejszeniem frakcji wyrzutowej, zwiększeniem wielkości i grubości serca oraz nieprawidłową zmianą ogólnego kształtu serca.
Zdaniem naukowców wyniki badań wyjaśniają, dlaczego ten lek skutecznie leczy niewydolność serca. Wyjaśniają, że zasadniczo odwraca niekorzystne modelowanie, które występuje, gdy serce próbuje się zrestrukturyzować, aby zrekompensować zmiany związane z innymi chorobami przewlekłymi. Nieco wcześniejsze badanie EMPEROR-Reduced, które ukazało się w New England Journal of Medicine, dało podobne wyniki. W badaniu 3730 osób z HFrEF oprócz zalecanej terapii przyjmowało empagliflozynę (10 mg raz dziennie) lub placebo. Wyniki były zgodne z wynikami projektu EMPATROPISM, wskazując, że osoby z cukrzycą i bez cukrzycy w grupie leczonej empagliflozyną doświadczały mniejszego ryzyka zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych lub hospitalizacji z powodu niewydolności serca niż osoby z grupy przyjmującej placebo.
Pierwszy autor badania EMPATROPISM, Carlos Santos-Gallego, stażysta z tytułem doktora w Icahn School of Medicine, wyjaśnia implikacje tych odkryć: „Obiecujące wyniki naszych badań klinicznych pokazują, że ten lek na cukrzycę może polepszyć życie pacjentów z niewydolnością serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową, zwiększyć ich wydolność wysiłkową i poprawić jakość życia przy niewielkich lub zerowych skutkach ubocznych”.
Bibliografia:
Źródło zdjęcia: pixabay.com
Więcej komentarzy...